Na maandenlang wachten en de laatste weken veel klussen is het moment waar we zo naar toe hebben geleefd bijna aangebroken. We gaan verhuizen! Inmiddels ben ik al een paar keer in mijn leven verhuisd. Dit wordt wel de eerste keer verhuizen met jonge kinderen. Daar heb ik in de voorbereiding vaak bewust bij stil gestaan. Het is niet alleen mijn thuis dat gaat veranderen, ook dat van hen. Hoe bereid je jonge kinderen voor op een verhuizing? Ik deel mijn ervaringen met je.
Jonge kinderen voorbereiden op een verhuizing
De maanden dat ik moest wachten om in ons nieuwe huis te gaan wonen leken oneindig te duren. En nu het bijna zover is, vind ik het opeens toch wel heel spannend. Ons oude huis vind ik nog steeds een hele fijne woonplek en het afscheid nemen vind ik daardoor een tikkeltje lastig. Het huis waar ik twee keer zwanger mocht zijn en met mijn lieve zoontjes thuis kwam. En waar ik nog zoveel meer bijzondere herinneringen aan koester. Daarnaast vind ik het verhuizen met jonge kinderen spannend, omdat het met zijn allen toch even wennen gaat zijn om vanuit de grote bekende stad onze draai in ons nieuwe huis in het onbekende dorpje te gaan vinden. Kinderen zijn ontzettend veerkrachtig. Toch is een verhuizing ook voor hen een life changing event. Daar heb ik in de voorbereiding naar het moment toe zoveel mogelijk rekening mee gehouden.
Hoe je je kinderen op een verhuizing voorbereidt, is denk ik erg afhankelijk van je kinderen. Van hun leeftijd, maar ook van hun karaktereigenschappen. Daarom heb ik geen top tien met tips voor je, maar deel ik vooral mijn persoonlijke ervaring met je en hoe dat uitpakte. Zodat je daaruit zelf ideeën kunt opdoen voor jouw verhuizing.
Mats is nu 3 jaar oud en Sem is net 1. Beide zijn ze dus nog erg jong en er is een grote kans dat ze zich later niets van de verhuizing zullen herinneren. Mats hooguit flarden. Maar op dit moment merken ze echt wel dat er “iets” gaande is. Is het niet de spanning van een huis kopen dat ze oppikken of de sanitairwinkel waar ze mee naar toe gaan, dan zijn het wel simpelweg de dozen die ze zien staan en die steeds meer gevuld worden.
Mijn ervaring verhuizen met jonge kinderen
Betrokken vanaf de aankoop
Mats is behoorlijk wijs en communicatief best sterk voor zijn leeftijd. Daarom besloot ik om hem zo vroeg mogelijk bij de verhuizing te betrekken. Dat bleek in de praktijk al bij de bezichtiging te zijn, omdat we toen simpelweg geen oppas hadden. Het was de tweede keer dat we gingen kijken voor we definitief besloten het huis te kopen. (Een uitzondering in deze markt, ik weet het, erg fijn!) Ik stelde Mats open vragen over hoe hij het zou vinden om in dit huis te gaan wonen, terwijl we er samen rondliepen. Mats is niet echt honkvast en met onze reislustige levensstijl gewend om veel van huis te zijn. Ik had dan ook niet anders verwacht dan dat hij “leuk” zou antwoorden, zoals hij zo vaak doet als we ergens heen gaan. Ik stelde verdere vragen over wat hij dan leuk vond. Dat was vooral de tuin. Hij zag zichzelf daar wel rondjes fietsen. Dat vond ik een mooi positief punt, omdat de ruime tuin nou net een van de redenen is dat wij het huis wilden kopen.
Voor Sem was de eerste kennismaking niet echt tof. Hij had iets verkeerd gegeten of zo en spuugde bij binnenkomst zichzelf en de Maxi-Cosi compleet onder. Super zielig! Ook had ik geen extra kleding bij, dus het was even behelpen met alleen een luiertje en een handdoek van de vorige bewoners in de autostoel. Ik dacht even dat het een slecht voorteken was. Maar Mats zijn enthousiasme, en dat van mezelf natuurlijk, overtuigde ons toch om het huis te kopen.
Vragen stellen over wat leuk is
Afijn, we kochten het huis in augustus en de voorbereiding voor de verhuizing met jonge kinderen kon van start. In de weken die volgden vroeg ik Mats regelmatig wat hij van het huis vond. Zodat er iets meer zou komen dan de “leuk”. Wat bleek, hij was fan van de tuin en de blokhut die daar staat, want dat zou zijn speelhuis worden. Ook zag hij het helemaal zitten om een nieuwe kamer te krijgen. Mats slaapt nu nog steeds in zijn ledikant. Het werd hoe dan ook tijd om hem een nieuw bed te geven. En nu leek de verhuizing me een perfect overgangsmoment. Hij krijgt een boomhut-bed en hij weet dat het al klaar staat bij het nieuwe huis om straks in elkaar gezet te worden. Daar heeft hij erg veel zin in. We hebben het er zelfs over dat het dan ook een mooi moment is om niet meer met een speentje te slapen. Dan wordt Mats opeens wel echt een grote jongen zeg!
Ook het klussen vindt Mats leuk. Als een echte “Mats de bouwer” heeft hij een beetje meegeholpen. Een peuter blijkt een ideaal hulpje te zijn om bijvoorbeeld stoppers van de schroeven van de plinten af te peuteren. Steeds als we nu in het huis naar de vorderingen gaan kijken, wil hij graag een ‘klusbroek’ (oftewel een spijkerbroek met scheur, want zo zag hij dat bij papa en mama) aan en weer meehelpen. Hij vond het geweldig om te zien dat er geen muur meer tussen de slaapkamers was. “Met zijn allen bij elkaar logeren!” riep hij enthousiast. Inmiddels staan er wel weer muren en dat vond hij een tikkeltje jammer.
Wat blijft er hetzelfde na de verhuizing
Naast alle veranderingen zijn er natuurlijk ook dingen die hetzelfde blijven. En daar heb ik het met Mats ook regelmatig over. Soms stelt hij zelf een vraag. Bijvoorbeeld of al zijn knuffels ook mee gaan. En of er daar ook een bad is. Want in bad gaan vindt hij zo gezellig. En dan vertel ik dat dat in het nieuwe huis inderdaad ook kan.
Ondanks dat Sem nog niet meer zegt dan “mama”, klets ik wel met hem over de verhuizing. Bijvoorbeeld als ik een doos inpak, dan vertel ik dat die naar het nieuwe huis gaat. Wat hij ervan begrijpt, is natuurlijk de vraag. Maar zo betrek ik hem er wel bij.
Voor Mats komt het moment dat hij naar school gaat ook dichterbij. Het leek mij wel goed om dat niet allemaal tegelijk met de verhuizing met jonge kinderen te laten plaatsvinden. Straks wonen we ruim een half jaar in ons nieuwe huis voor Mats in het dorp naar school gaat. Zo kunnen we eerst wennen aan ons nieuwe thuis en tot die tijd blijven Mats en Sem naar het oude kinderdagverblijf gaan. Tegen de tijd dat hij dan echt naar school gaat, zijn de dozen hoop ik inmiddels wel uitgepakt.
Wat wordt er anders na de verhuizing
De gesprekken met Mats over het verhuizen vind ik vaak erg grappig. Hij let op kleine details. En soms overvalt iets hem een beetje. Zo vroeg hij of de muurtekening van zijn kamer mee kan. Ik heb uitgelegd dat dat dus helaas niet kan. Nu zou de tekening toevallig grotendeels wegvallen achter het nieuwe bed. Met dat antwoord was hij wel content.
Maar dat we bijvoorbeeld niet meer naar de eendjes kunnen wandelen in het park hier om de hoek, daar moet hij bijvoorbeeld nog wel even aan wennen. Hij opperde dat we dan het nieuwe huis anders wel hier neer kunnen zetten. Tja, dat gaat natuurlijk niet. Zo zijn er wel meer van die vaste routines, zoals wandelen naar de bakker op de hoek, de supermarkt om de hoek, de mevrouw waar we altijd pakketjes ophalen of wegbrengen. Als die vaste routines zullen straks nieuw gevormd gaan worden.
Ik heb de indruk dat hij er wel over nadenkt. Soms geeft hij aan dat hij het jammer vindt dat die dingen anders worden. Maar zo veerkrachtig en flexibel als jonge kinderen zijn, denk ik dat nieuwe routines ook wel weer snel gevormd zullen worden. Voor hen waarschijnlijk veel sneller dan voor mij.
Inpakken en verhuizen met jonge kinderen
De grootste uitdaging aan verhuizen met jonge kinderen vind ik het inpakken. Want een stapel dozen kan een perfecte toren zijn om op te klimmen. En ze vinden het natuurlijk super interessant wat er allemaal in de dozen zit. Dus het inpakken doe ik vooral wanneer ze slapen, zodat de dozen ook echt ingepakt blijven tot we in ons nieuwe huis aan het nieuwe hoofdstuk beginnen. Nog een paar weekjes…
Heb jij wel eens een verhuizing met jonge kinderen gedaan? Hoe heb jij ze voorbereid?
