“Er is een leven voordat je kinderen had en een leven sinds je kinderen hebt”. Deze uitspraak, of een variant erop, heb ik meerdere keren gehoord. En niets is minder waar. Met de nieuwe rol als moeder en de komst van één, twee en nu bijna drie zoontjes is mijn leven inderdaad heel anders geworden. Bevallen, borstvoeding, welke babykleertjes heb je echt nodig en hoe ga je kamperen met een baby. Het zijn thema’s waar ik me in de zwangerschap al over boog en waar vanalles over te lezen valt. Maar de gewone kleine dingen in het leven, die ook nooit meer hetzelfde worden … die had ik vooraf niet altijd helemaal zien aankomen.
Zeven dingen die ooit vanzelfsprekend waren, tot er kinderen waren
Mensen vragen wel eens welke overgang ik het grootste vond; voor de eerste keer moeder worden, een tweede kindje of verwacht ik dat de derde de grootste verandering gaat brengen? Ik ben ervan overtuigd dat de overgang van geen naar één het meest lifechanging is geweest. Alles voor de eerste keer uitvinden, van luiers tot in slaap wiegen tot hapjes tot alles, en dan die enorme nieuwe verantwoordelijkheid over dat kleine wezentje dat negen maanden veilig in mijn buik zat. Ik vond het overweldigend. En geweldig. Al doende leerde ik. Onderweg ontdekte ik dat dingen die ooit vanzelfsprekend waren, tot er een kind was, nooit meer zo zouden zijn. En dat die verandering dus blijft, ook als de baby inmiddels een peuter of kleuter is.
#1 Slapen
Naar bed gaan wanneer je wilt, doorslapen, uitslapen. Eigenlijk alles op het gebied van slaap is voor goed veranderd. En dat wist ik heus wel een beetje vooraf. Wat ik niet wist, is wat weinig slaap nou echt met me zou doen, zeker wanneer het langere tijd aanhoudt. Zonder kinderen vergelijk je gebroken nachten misschien met een avondje stappen of een meerdaags festival. Hmmm. Het grote verschil is dat er na een festival van zelfs een week, er altijd een moment komt dat het stopt. Je weet wanneer het afgelopen is en je hebt dan de ruimte en tijd om bij te slapen. Bovendien, je kunt besluiten naar huis te gaan en te gaan slapen.
Met een kind? Compleet anders! Het is volkomen onduidelijk wanneer je baby besluit wel door te slapen, en of dat dan één nachtje is of een uitzondering. Je kunt wel denken dat je vroeg naar bed gaat om bij te slapen, maar als je baby ’s avonds een pretletter blijkt te zijn, kun je die uurtjes voor 12 uur gedag zeggen. Je bent compleet overgeleverd aan de grillen van je baby. En dat vond ik zo nu en dan echt heel zwaar. Zeker toen de gebroken nachten meer als een jaar bleken te duren.
#2 Douchen
Douchen wanneer je gewend bent, dat bleek na mijn eerste zoontje al meteen een uitdaging. En eerlijkheid gebied te zeggen dat het ook deels aan mij ligt hoor. Ik sta nou eenmaal niet zo lekker onder de douche wanneer ik hem op de achtergrond hoor huilen. En die kleintjes, het lijkt alsof ze ruiken dat je onder de douche wilt en dan wakker worden.
Zodra ze wat ouder zijn, wilde ik weer ’s ochtends gaan douchen. Maar met het hele ritueel van douchen, aankleden, kind aankleden, ontbijten, betekent dat dat ik er ’s ochtends eerder uit moet. Iets met gebroken nachten, weet je nog. Dus ik dank de minuten die ik in de ochtend langer kan slapen en stel het douchen uit. Naar de avond. Ooit vond ik het heerlijk om lekker fris gedouched mijn bed in te duiken. Maar nu wil ik niet teveel kabaal maken met douchen, want stel dat de kinderen wakker worden. Dus doe ik tegelijkertijd met wanneer zij in bad zitten. Dan maar even geen eigen moment. Of later op de avond, als ze zeker slapen… Tenzij ik zelf dan al in slaap gevallen ben.
#3 Naar de wc, alleen
Alleen naar de wc gaan, het lukt me zelden. Toen de kinderen nog zo jong waren dat ze een deur niet open kregen, kon ik ze nog wel buiten de wc houden. Gevolgd door luid protest. Dus liet ik de deur maar gewoon open. Dat zullen de buren vast ook op prijs gesteld hebben.
En dan is er minimaal één kind dat me naar de wc volgt. Die wil behulpzaam wc-papier aangeven, dat vervolgens compleet van de rol afrolt. Of het kraantje aanzetten. Leuk toch, lekker spetteren… Al ben ik nog zo snel, ik kan zeker wel weer de vloer even dweilen. Ach, dan is de wc in ieder geval altijd schoon.
#4 Alles terugvinden
Veel dingen hebben bij mij een vaste plek in huis. Ik ben van nature vrij chaotisch en door structuur in huis is er meer rust. Nu is Remco minimaal net zo chaotisch als ik en minder gestructureerd. Dus ik heb de afgelopen jaren al wat gewoontes op dit gebied los moeten laten. Maar sinds de kinderen ergens bij kunnen… Het is ongelofelijk wat er kwijt raakt. Een keer een schoen in de tuin of speelgoed onder de bank, oké. Maar sinds een week zijn we zelfs de stop van de badkuip kwijt. Als we Sem vragen waar het is, kijkt hij met schattige puppie-ogen. Maar dat ding terugvinden, ho maar.
#5 Warm kopje thee
Ik had al wel gehoord dat met een jonge baby je bijna niet aan een warm kopje thee toe komt. En dat vond ik eigenlijk wel prima. Hete thee bij een baby vind ik geen fijn idee. Dat het jaren duurt voor je in het bijzijn van een kind weer warme thee drinkt, dat zag ik niet aankomen. Maar net als bij douchen, lijkt het alsof ze de thee ruiken en net dan je aandacht vragen. Dus die geef je, en ondertussen is je kopje weer koud.
#6 Gewoon gaan
Andere moeders hoorde ik wel eens klagen over de volksverhuizing als je met je baby de deur uit gaat. Dat heb ik zelf nooit zo lastig gevonden. Gewoon een luier, doekjes en een romper in de handtas en klaar. Maar juist nu ze een paar jaar ouder zijn, is gewoon je jas aantrekken en gaan er (nog) niet bij. Nee, eentje moet nog naar de wc, de andere is een schoen kwijt (die lag nog ergens in de tuin, weet je nog), en zo is er altijd wel iets dat zorgt dat vertrekken minimaal een kwartier in beslag neemt.
# 7 Even niksen
Even zitten niksen. Met een kind? Ha ha ha! Hoewel ik gemerkt heb hoe ontzettend belangrijk het is om tijd voor jezelf te hebben en even niets te hoeven, is het vaak puzzelen om die tijd te vinden. En dan bedoel ik ook niet tijd om huishoudelijke taken te doen, maar echt tijd voor ontspanning voor jezelf. Hier is de sleutel dat ik het geluk heb veel met Remco hierover te kunnen afstemmen.
Kans op weinig slaap en geen douche- of wc moment meer voor mezelf, en toch in verwachting van een derde? Ja zeker, met volle overtuiging! Ik denk dat veel moeders met jonge kinderen deze punten zullen herkennen en hoop dat je er net zo om kunt lachen als ik. Want hoe overweldigend het soms kan zijn, geweldig vind ik het zeker ook!
