Als kind wilde ik al dolgraag mama zijn. Inmiddels ben ik trotse mama van twee zoontjes. Wat niemand me toen vertelde, is dat mama zijn zoveel meer is dan een kindje krijgen. Ik zag de meest romantische kant. Hele dagen knuffelen met je baby, ruiken aan de pasgewassen haartjes, borstvoeding geven. Ik zag mezelf al hele dagen op de grond liggen en spelen met de kinderen, leuke uitstapjes met kinderen maken en samen koekjes bakken. Alles van dit komt uit en ik voel me enorm dankbaar en gelukkig. Wat toen niemand zei, is dat die prachtige momenten geen 100% van je tijd zijn. Mama zijn levert niet alleen liefde, knuffels en fijne dingen op. Het kost ook energie, geduld en zorgen. Ik zit midden in de tropenjaren en ik neem je mee in mijn persoonlijke ervaring tot nu toe.
Time flies when you’re having fun
Ik knipper twee keer met mijn ogen en er is weer een week voorbij. Ik knipper nog een keer en mijn baby gaat alweer over naar een andere kledingmaat. De laatste tijd denk ik nog wel eens terug aan toen Mats nog alleen was en vraag ik me af waar ik toch zo druk mee was met één kind. Maar ook toen voelde ik druk en de tijd door mijn vingers glippen. Nu met twee kinderen lijkt het alleen nog sneller te gaan. Tel daarbij de vermoeidheid op van de maandenlange gebroken nachten en de frequente discussies met mijn temperamentvolle peuter en er zijn echt momenten dat je me kunt opvegen.
Dit is geen klaagzang. Helemaal niet. Ik ben echt enorm dankbaar en gelukkig. Maar ook moe. En dat mag best wel eens gezegd worden vind ik. Al is het maar om jou – lieve lezer – te laten weten dat je niet de enige bent. Want inmiddels heb ik van andere mama’s ook vernomen dat ze het wel eens heftig vinden. Veel van ons ervaren hetzelfde. En de één heeft het soms nog pittiger dan de andere. Maar allemaal houden we oneindig en onvoorwaardelijk van onze kinderen en zetten we hen op de eerste plek.
Bestemming: tropenjaren
En dat is nou precies wat ik soms zo lastig vind. Ik zet mijn kinderen intuïtief op de eerste plek. Hun behoeften gaan voor alles. Ik verschoon eerst een luier, of twee, veeg snot af, geef drinken, een banaan en bouw een toren van poppetjes en blokjes voordat ik eindelijk zelf naar de wc ga. Douchen is sinds ik kinderen heb ook meer luxe geworden. Vooral douchen zonder luid geroep van de kinderen op de achtergrond.
De eerste jaren met jonge kinderen worden de tropenjaren genoemd. Misschien komt het door mijn passie voor reizen dat ik dit altijd als iets positiefs zag. Je mag mij any moment een vliegticket naar de tropen geven en ik ga. Maar deze tijd met kinderen geeft me geen uitgerust vakantiegevoel. Wel zo nu en dan zweetdruppels en in ieder geval meer rimpels in mijn gezicht en wallen onder mijn ogen.
Dit alles vind ik niet erg. Want ik geniet zo hard! Echt, die momenten dat mijn baby iets nieuw kan, sta ik vol trots te juichen in de kamer. Ik smelt van de lieve dingen die mijn peuter tegen me zegt. Alle knuffels zijn oprecht. Iedere dag voel ik me zo blessed met die twee kleine aapjes van me. Inmiddels voel ik wel aan alle kanten dat het daarnaast belangrijk is om mezelf zo nu en dan op te laden. Maar hoe dan, in die drukke tijd?
Genieten van de kleine momenten
Ik vind het echt lastig om tijd voor mezelf te maken. In eerste instantie vind ik het moeilijk te zien waar er tijd is. Een dag is gewoon echt zó voorbij. En als ik dan tijd kan vinden, dan zijn er toch nog honderd dingen op mijn to do lijstje die ik liever doe. Of ik ben zo moe aan het einde van een dag dat ik mezelf niet ertoe kan zetten nog iets te gaan doen en op de bank neerplof.
Sinds twee weken ben ik gestart met hardlopen. Dat is mijn favoriete sport, maar heeft lang stil gelegen. Het begin was mega zwaar! De laatste keer dat ik mijn hardloopschoenen aan had is zeker 2,5 jaar geleden. En twee zwangerschappen en wat extra kilo’s verder is het toch echt even een ander ding. Ik merk dat mijn lichaam na het hardlopen ook wel wat extra ondersteuning kan hebben. Maar man, wat was het fijn om op deze manier buiten te zijn. Even naar mijn muziek te luisteren in plaats van Juf Roos. Al was het maar twintig minuutjes. Het voelde super goed!
Mijn jongste is geen makkelijke slapen, maar inmiddels is er een ritme ontstaan. Mijn oudste doet ook nog een middagdutje. En die slaapjes vallen tegenwoordig meestal samen. Joooeeh! Zo heb ik bijna twee uur midden op de dag helemaal voor mezelf! In deze ‘middagpauze’ verplicht ik mezelf een uurtje iets voor mezelf te doen dat ik echt leuk vind. Dus geen poetsen, wassen of andere huishoudelijke taken, maar echt iets voor mezelf. Daarnaast ben ik aan het experimenteren met aromatherapie voor meer energie en ontspanning en het gebruik van edelstenen voor meer rust en balans. Ik ben benieuwd wat dat me gaat brengen.
En zo leer ik mezelf te genieten van de kleine momenten voor mezelf. Bovendien zijn er ook echt veel momenten op een dag dat ik volop geniet van de tijd samen met de kinderen. Van het samen in bed knuffelen voor de dag echt begint tot de verhalen voor het slapengaan en alles daartussenin. Mama zijn vind ik echt geweldig! En ik ben er het beste in wanneer ik een goede balans heb met daarnaast mezelf zijn.
Hoe zorg jij voor jezelf in de tropenjaren?
NB: Ik realiseer me dat mama zijn een droom voor velen is en helaas niet vanzelfsprekend is. Daar weet ik ook alles van. Het is niet mijn intentie iemand te kwetsen met dit persoonlijke artikel.
